Ημαθία

Μου αρέσει να ταξιδεύω με τη μηχανή όλες τις εποχές του χρόνου. Το ταξίδι όμως την Άνοιξη μου προσφέρει ένα ακόμη δώρο. Τα χρώματα που πλημμυρίζει η ελληνική ύπαιθρος με λουλούδια και δέντρα που ανθίζουν δημιουργούν εικόνες που εντυπώνονται για πάντα μέσα μου. Για αυτό δεν ταξιδεύω άλλωστε; Για να δω νέα μέρη, να ακούσω άλλες ντοπιολαλιές και να γευτώ τις γεύσεις που απλόχερα έχει να μου προσφέρει ο κάθε τόπος. Δυο μέρες είναι αρκετές στην Ημαθία για να εκπληρώσουν αυτά που ζητώ από ένα ταξίδι. Δυο μέρες γεμάτες με ιστορία, γευσιγνωσία, φύση, απολαυστικά χιλιόμετρα, νέες γνωριμίες.

Ladies and gentlemen start your engines και αφήστε με να σας ξεναγήσω

Νάουσα

Η Νάουσα στέκεται κυρίαρχη πάνω στον κάμπο της Ημαθίας ενώ η φυσική ομορφιά της είναι αδιαμφισβήτητη. Με την είσοδο μας στην πόλη η φωτογραφική μηχανή ξεκινά τα «κλικ» ελπίζοντας να αιχμαλωτίσει αυτά που τα μάτια θαυμάζουν. Τα διώροφα παραδοσιακά κτίρια μακεδονικού ρυθμού μας ταξιδεύουν στην ιστορία της, ενώ το Ρολόι μπροστά από το Δημαρχείο της πόλης στέκει σαν βιγλάτορας της. Κατά μήκους του ποταμού της Αραπίτσας εξήντα στρέμματα πράσινου φιλοξενούν λίμνες, πάπιες, πέστροφες, πλατάνια και βελανιδιές. Το άλσος του Αγίου Νικολάου σας περιμένει για έναν γρήγορο καφέ αλλά βιαστείτε γιατί έχουμε να δούμε και άλλα…

Μακεδονικοί τάφοι

Δέκα μόλις χιλιόμετρα από τη Βέροια θα γνωρίσουμε έναν από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδος. Ακόμη και όσοι δεν έχουν μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον δηλώνουν το δέος και το θαυμασμό που νοιώθουν απέναντι στους διάσημους τάφους της Βεργίνας. Καθώς πλησιάζουμε την περιοχή παρατηρούμε την ύπαρξη των μικρών λόφων/τύμβων που οι ανασκαφές απέδειξαν ότι είναι μέρος ενός μεγάλου κοιμητηρίου του 4^ου αιώνα.

Λιγότερο γνωστά αλλά εξίσου σημαντικά μνημεία ο τάφος της Κρίσεως που οφείλει την ονομασία του στην αναπαράσταση που τον διακοσμεί με θέμα την κρίση του νεκρού. Ο τάφος των Ανθεμίων είναι από τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία της αρχαίας Μίεζας.

Το παρελθόν γεννά μέσα στον καθένα από εμάς διαφορετικά συναισθήματα και σκέψεις. Οι στοχασμοί και οι κουβέντες πάνω στην ιστορία είναι αναπόφευκτες όπως το ίδιο αναπόφευκτο είναι να συνδεθούμε και πάλι με το παρόν και τις ομορφιές της ζωής που περιμένουν στωικά να τις ανακαλύψουμε.

Πάμε;

Οινοποιεία

«Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου». Ποια είμαι εγώ που θα τα βάλω με τον Βασιλιά Δαυίδ; Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σας προτείνω τρόπους ώστε να εντρυφήσετε μέσα στην εμπειρία της οινογευσίας:

Κοιτάξτε- Το χρώμα, τις χρωματικές νότες καθώς θα γέρνετε το ποτήρι σας πάνω σε μια λευκή επιφάνεια.

Μυρίστε– Μέσα σε ένα ποτήρι με κρασί μπορεί να βρείτε λουλούδια, φρούτα, μπαχαρικά , ξηρούς καρπούς. Φυσικά αρώματα που οφείλονται στα συστατικά του σταφυλιού, την οινοποίηση και την παλαίωση του.

Γευτείτε – Τη γλύκα λόγω της φρουκτόζης, την οξύτητα που προσδίδει μια χαρακτηριστική φρεσκάδα στο κρασί. Γευτείτε ακόμη και την αλμύρα αν το κρασί προέρχεται από παραθαλάσσιο αμπελώνα ή την πικρή γεύση που χαρακτηρίζει κάποιες ποικιλίες.

Τέλος, κρατήστε στο νου σας την επίγευση. Η γεύση δηλαδή που μένει για περισσότερη ώρα στο μυαλό σας έπειτα από την εμπειρία που γευτήκατε. Η επίγευση δεν αφορά μόνο την οινογευσία αλλά όλες τις εμπειρίες της ζωής μας. Συμπεριλαμβανομένου και αυτής του ταξιδιού μας.

Γευσιγνωσία

Μια ταξιδιωτική εμπειρία δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένη αν δεν γευτείς τα τοπικά εδέσματα. Τι έχει να μας προσφέρει αυτός ο τόπος;

Οι λάτρεις του κρέατος δεν θα απογοητευτούν. Λουκάνικο σβησμένο με ξινόμαυρο κρασί, κρασάτη τηγανιά, ζυγούρι στη γάστρα είναι μόνο λίγες από τις γευστικές επιλογές ενώ η πέστροφα σχάρας σίγουρα θα ικανοποιήσει τους φίλους ψαροφάγους. Γκαβόψαρα, (όχι δεν είναι ψάρι αλλά μελιτζάνες ψημένες σε αλατόνερο και σινάπι), φασολάδα στη γάστρα, πίτες με χόρτα και βότανα, μελιτζάνες τηγανιτές, άγρια μανιτάρια…τι άλλο να θελήσει κάποιος; Ένα γλυκό ίσως. Κρατήστε χώρο για τον γκραγλιανό. Είδος μπακλαβά με σπιτικό τυλιχτό φύλλο, σησαμέλαιο και καρύδια. Το σιρόπι γίνεται με μέλι από μούστο.

Παναγία Σουμελά

Μετά την επαφή μας με τις επίγειες ηδονές, έρχεται η ώρα για επαφή με την πνευματικότητα. Επίσκεψη στο ιστορικό μοναστήρι στην Παναγία Σουμελά. Να στέκεται εκεί και μας περιμένει ανυπόμονη και αυτή να κυλήσει μέσα στην ομορφιά της φύσης. Κέντρο του ποντιακού ελληνισμού, η μονή της Παναγίας Σουμελά είναι χτισμένη στην πλαγιά του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά. Περιττό να τονίσω την ομορφιά της διαδρομής μέσα στο δάσος. Από τα κειμήλια του μοναστηριού σώθηκαν τρία που θεωρούνται τα πιο σπουδαία: η περίφημη εικόνα της Παναγίας, ο σταυρός που δώρισε στη μονή ο αυτοκράτορας Μανουήλ Γ’ και το ευαγγέλιο του Οσίου Χριστοφόρου. Είτε κάποιος έχει θρησκευτικό ενδιαφέρον είτε όχι, μια επίσκεψη στο μοναστήρι κρίνεται απαραίτητη για να γνωρίσει το θαυμαστό ταξίδι 1700 ετών της θαυματουργής – κατά πολλούς πιστούς – εικόνας.

Τελείωσε το ταξίδι στην Ημαθία;
Ε, όχι βέβαια! Όσοι έχετε ταξιδέψει το ξέρετε ήδη και όσοι ταξιδεύετε για πρώτη φορά θα το μάθετε και εσείς. Τα ταξίδια δεν τελειώνουν με τη λήξη τους. Υπάρχουν μέσα μας και τα μεταφέρουμε με ιστορίες στους άλλους ανθρώπους που συνδεόμαστε.
Γεννιούνται τα ταξίδια μας εκ νέου κάθε φορά που λέμε:
«Προς τη Νάουσα έχει μια καταπληκτική διαδρομή που…»,
«Το Μοναστήρι; Φοβερή εμπειρία;»,
«Έφερα λίγο γκραγλιανό και ξινόμαυρο δεν γινόταν να μην το δοκιμάσεις»,
«Ξέρεις πόσες μηχανές ήταν αυτή τη φορά; Και ποιον συνάντησα; Οδήγησα σε κάτι στροφιλίκια! Θυμάσαι τότε που…»