Ο Τόλης είναι Παοκτζής. Βαμμένος και ανοιχτόμυαλος στο πείραγμα και στο κάζο αν χάσει η ομάδα του. Από τη στιγμή που ανάμεσα στο μαχαιροπίρουνο και το πιάτο του, χωρά η οθόνη του κινητού για να παρακολουθεί τον αγώνα του ΠΑΟΚ, καταλαβαίνεις πόσο σημαντική θέση στη ζωή του έχει.
Η ζωή όμως κάνει κάτι περίεργα γυρίσματα και παίζει παιχνίδια παράξενα. Να στον Τόλη ας πούμε τα έφερε έτσι η μοίρα και απέκτησε ΚΟΚΚΙΝΟ GS. Είχε όμως και λίγο γκριζάκι μέσα, είναι και ο κινητήρας ασημί, οι βαλίτσες μαύρες, έβαλε και ένα tank bag μαύρο πίσσα απάνω και κάπου χάθηκε το κόκκινο της ντροπής.
Ο Τόλης όμως, ανάμεσα στα καρπούζια του boxer τα πατάκια του οδηγού έκρυβε ένα καλά κρυμμένο μυστικό, που αποκαλύφθηκε βγαίνοντας από την καταιγίδα που μας βρήκε πριν μπούμε Σόφια. Έτσι όπως χαλαρώναμε και ψάχναμε να βρούμε που ΔΕΝ έχει μπει νερό, βλέπω μπροστά μου τον Τόλη να τινάζει τα πόδια του από τα νερά. Και, ο tempora o mores, ο Τόλης φορούσε ένα ζευγάρι ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΑ παπούτσια μηχανής! Τον πλησιάζω στο φανάρι και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
«Ρε συ, κόκκινα παπούτσια φοράς;»
«Ε, να ταιριάζουνε με τη μηχανή και με είπαν πως είναι και αδιάβροχα» μου απαντά και γίνεται πιο κόκκινος από τη φανέλα του Ελ Αραμπί.
«Και αφού είναι αδιάβροχα, γιατί τα τινάζεις;» τον ρωτώ εγώ επίμονα.
«Ε, να αδιάβροχα είναι, αλλά μπάσανε νερό!»