Τρεχάματα στην Τυνησία

Ξεκινήσαμε νωρίς καθώς είχαμε μπροστά μας 450 χιλιόμετρα – από την παραλιακή Tabarka στην Tozeur, στα όρια της ερήμου – στο Δυτικό τμήμα της Τυνησίας και παράλληλα με σύνορα της Αλγερίας.

Τι δουλειά είχαμε εκεί θα μου πείτε τώρα...Ε, να μην δούμε πως είναι και εκεί ;
Ωραίες διαδρομές και τοπία, αλλά δεν είναι του παρόντος...

Πρώτη σοβαρή επαφή με την τοπική αστυνομία.

Μας είχαν σταματήσει / τσεκάρει / ρωτήσει που πάμε τουλάχιστον 10 φορές την προηγούμενη ημέρα και 2-3 από το πρωί. Φτάνοντας στην Jendouba, περνάμε τα καθιερωμένα σημεία ελέγχου στην είσοδο της πόλης και λίγο μετά περνάμε την διασταύρωση για το κέντρο της πόλης αλλά καθώς θα χρειαζόμασταν σύντομα βενζίνη αποφασίζουμε να κάνουμε αναστροφή προς ένα μεγάλο βενζινάδικο που φαινόταν στο βάθος.
Δεν κάνουμε 50μ και μας πλευρίζει μαύρο παμπάλαιο διαλυμένο DR – τα φλας κρέμονται, τα πλαστικά κολλημένα με ταινία, πίσω φανάρι δεν έχει – έχει όμως μπλε φάρο....
Ο οδηγός χωρίς κράνος, μαύρη στολή κλπ΄

 - Problem ?
 - No problem..
 - Problem ? Επιμένει...

Του δείχνω με το χέρι πως θέλουμε βενζίνη
 - Α...ΟΚ, no problem, follow me ..

Ανάβει φάρο / σειρήνα και μπαίνει δίχως αύριο σε έναν δρόμο μποτιλιαρισμένο που γίνονται έργα – η λάσπη μέχρι τον αστράγαλο, τεράστιες λακκούβες και οι ντόπιοι να κινούνται χαοτικά και στο εκατοστό..
Από πίσω και εμείς – μην μας πει και φλώρους , σε ένα σκηνικό από ταινία, προσπαθώντας να ακολουθήσουμε τον αστυνομικό που βρίζει όλους όσους βρίσκουμε μπροστά και κλωτσάει πόρτες αυτοκινήτων που καθυστερούν
Μπαίνουμε στο βενζινάδικο περνώντας πάνω από το διαχωριστικό πεζοδρόμιο και κόβοντας κάθετα και το απέναντι ρεύμα...

Δεύτερη σοβαρή επαφή με την τοπική αστυνομία

Λίγο μετά το Le Kef πλησιάζουμε για μια ακόμη φορά σε σημείο ελέγχου – μόνο που εδώ είναι National Guard...
Τα γνωστά – μας βγάζουν δεξιά, χαρτιά , και η καθιερωμένη ερώτηση :
 - Που πηγαίνετε ;
 - Tozeur
 - OK, περιμένετε 5 λεπτά παρακαλώ..
 - Φυσικά...
Πίσω μας το κτήριο είναι οχυρωμένο κανονικά – βαρέλια, σακιά με άμμο, συρματοπλέγματα..Το σημείο ελέγχου το καλύπτει τουλάχιστον 1 πολυβόλο και κάποια τμήματα του κτηρίου είναι γαζωμένα από σφαίρες..

10 λεπτά μετά :

 - Συγνώμη, υπάρχει κάποιο πρόβλημα ;
 - Όχι, όχι κανένα πρόβλημα 5 λεπτά παρακαλώ...

 Καθώς είμαστε κοντά στα σύνορα, σχεδόν τα μισά αυτοκίνητα που περνούν έχουν πινακίδες Αλγερίας. Παρατηρώντας πιο προσεκτικά, βλέπουμε πως τα περισσότερα περνούν σχετικά εύκολα, αφήνοντας μικρά δωράκια – 2 πακέτα τσιγάρα, μια σακούλα φρούτα ή λαχανικά, αυγά κλπ..
Δεν καπνίζει κανείς μας, και δεν κάναμε και ψώνια – μας βλέπω να μένουμε εδώ...

10 λεπτά μετά :

 - Συγνώμη, υπάρχει κάποιο πρόβλημα ;
 - Όχι, όχι κανένα πρόβλημα 5 λεπτά παρακαλώ...
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταλαβαίνει γιατί τα Αγγλικά του είναι πάρα πολύ καλά, και μια και είναι φιλικός, το τραβάμε λίγο..

- Ξέρετε, πηγαίνουμε Tozeur , είναι αρκετά μακρυά και αν αργήσουμε πολύ θα φτάσουμε νύχτα και δεν θα το θέλαμε..
 - Σε λίγα λεπτά θα φύγετε, απλά περιμένουμε ένα περιπολικό να σας συνοδεύσει,  δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, για την δική σας ασφάλεια το κάνουμε

Πάνω στην κουβέντα φτάνει και το περιπολικό. Ο οδηγός δεν μιλάει Αγγλικά , ο “δικός μας” μεταφράζει τις οδηγίες του – θα πηγαίνει μπροστά με 100 – όχι παραπάνω, και μεις τον ακολουθούμε.
Σε δυο λεπτά είμαστε στο δρόμο και ταξιδεύουμε προς το Νότο πίσω από ένα περιπολικό που μας ανοίγει το δρόμο :)

20 χιλιόμετρα πιο κάτω, σταματάει σε έναν κυκλικό κόμβο
 - Problem ?
 - No problem, 5 minutes...

Άντε πάλι...
Στα 2 λεπτά εμφανίζεται περιπολικό να έρχεται βιαστικό από Νότια – σταματάει για ένα λεπτό, λένε τα δικά τους και φεύγουμε με νέα συνοδεία.
Τώρα όμως ταξιδεύουμε με 120 – 130 στον στενό επαρχιακό και τουλάχιστον θα κερδίσουμε λίγο από τον χαμένο χρόνο !

30 χιλιόμετρα πιο κάτω η ίδια διαδικασία
Μόνο που τώρα το περιπολικό μας περιμένει ήδη – αλλαγή συνοδείας και φύγαμε.
Όμως τώρα το περιπολικό έχει ανοιχτά φώτα, φάρους και σειρήνα και πάμε αέρα – δεν κόβουμε πουθενά και για κανέναν.
Περνάμε μέσα από ένα χωριό με πάνω από 120 - κότες να πετάνε δεξιά και αριστερά και οι κατοίκοι να κοιτάνε με απορία και να τραβιούνται στην άκρη
Στην ενδοεπικοινωνία το γέλιο ασταμάτητο – αλλά ο τύπος ανοίγει και άλλο...
Να τον ακολουθήσω, ή θα μας πάνε μέσα ;
Ρωτάω καθώς έχουμε ήδη 150 στο κοντέρ και φαίνεται πως ο φίλος μας έχει όρεξη για χαβαλέ...
 - Πάμε ρε! ηταν η απάντηση ταυτόχρονα

* Η ταχύτητα είναι στο GPS, ήταν λίγο παραπάνω στο κοντέρ :)

Είχε και τέταρτο περιπολικό η ιστορία, αλλά ήταν βαρετό...