Τάσεις φυγής…
10 Σεπτεμβρίου, 2011Επιστροφή στη Ρουμανία
12 Δεκεμβρίου, 2012Ρουμανία..στα γρήγορα
Ημέρα 2η | 11 Ιουλίου ’12
Craiova – Transalpina – Sibiu | 310χλμ
Ξυπνήσαμε χαλαρά, κατεβάσαμε τα πράγματα στις μηχανές και πήγαμε για πρωινό, το οποίο δεν ήταν σε μπουφέ αλλά με…μενού, τα οποία όλα είχαν τσάι, χυμό, καφέ και ψωμί – βούτυρο – μαρμελάδα (Ελληνική !!) και ομελέτα – όπου εντοπίζονταν οι διαφορές : με μπέικον, με ζαμπόν, με λουκάνικο, με τυρί κλπ…
Βγήκαμε πολύ εύκολα στον DN6 προς Drobeta Turnu Severin και αμέσως μετά το Filiasi στρίψαμε βόρεια προς το Targu Jiu και μόλις 5-6 χιλιόμετρα αργότερα αφήσαμε τον δρόμο που κινούμασταν και μπήκαμε σε έναν μικρό επαρχιακό, τον DJ661. Τα χωριά που περνούσαμε ήταν σε καλύτερη κατάσταση από αυτά που περάσαμε το προηγούμενο βράδυ – φτωχά μεν, αλλά καθαρά και περιποιημένα. Τα περισσότερα σπίτια είχαν και πηγάδια, τα οποία νόμιζα πως ήταν διακοσμητικά, μέχρι που είδαμε γυναίκες να βγάζουν νερό με κουβάδες!
Όσο για τα κάρα, υπήρχαν παντού κουβαλώντας ανθρώπους ή πράγματα – σε όλη την εκδρομή είδαμε κάρα με ένα ή δύο άλογα, με βόδια, με γαϊδούρια….
Στο Targu Caburnesti σταματήσαμε για να δροσιστούμε λίγο και να γεμίσουμε βενζίνη, καθώς δεν ξέραμε που θα βρίσκαμε βενζινάδικο πιο κάτω. Εκεί, στο βενζινάδικο λύθηκε και η απορία μας για το που βάζουν βενζίνη αυτοί που μένουν στα χωριά, καθώς τα βενζινάδικα που συναντήσαμε δεν ήταν και πολλά, όταν ο τύπος που ήρθε μετά από εμάς, γέμισε το ντεπόζιτο και μετά άνοιξε το πορτ-μπαγαζ, όπου γέμισε και 2 μεγάλα μπιτόνια…
Η τιμή της βενζίνης στην Ρουμανία είναι γύρω στο €1,20-1,30 και σχεδόν όλα τα βενζινάδικα δέχονται χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες.
Η ποιότητα της βενζίνης ήταν γενικά μια χαρά (προτιμούσαμε Rompetrol) και μόνο σε ένα μικρό βενζινάδικο στην επιστροφή είμαστε σίγουροι ότι η αντλία έκλεβε και μάλιστα αρκετά.
Συνεχίσαμε βόρεια ως τον DN67 και λίγα χιλιόμετρα μετά βρήκαμε την μικρή πινακίδα – “Transalpina DC76c” που μας έβαλε στον…σωστό δρόμο!
Τα πρώτα 10χλμ μέχρι το Novaci είναι μια ωραία διαδρομή με απαλές στροφές που ανεβαίνει απαλά στους λόφους – στο Novaci βρίσκεται και η μεγάλη ενημερωτική πινακίδα που ενημερώνει για την αρχή της Transalpina.
Αμέσως μετά το χωριό ξεκινάει το…πάρτι! 12χλμ κολασμένης ανάβασης με φαρδύ δρόμο, τραχύ οδόστρωμα, ορατότητα και καλοσχεδιασμένες στροφές που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αυτοσυγκράτηση, ούτε σε αφήνουν να σταματήσεις για φωτογραφίες 🙂
Λίγη χαλάρωση και χάζεμα της θέας μέχρι το τουριστικό χωριό Ranca και στη συνέχεια ένα απίστευτο σφιχτό ανηφορικό στροφιλίκι με ολοκαίνουρια άσφαλτο…
Και εκεί που νομίζεις ότι έχεις ανέβει στο ψηλότερο σημείο, ο δρόμος κάνει μια βουτιά με διαδοχικές φουρκέτες, περνάει στην απέναντι πλαγιά και ανεβαίνει ακόμη ψηλότερα!
Εκστασιασμένοι από τον δρόμο και την θέα, αρχίσαμε να κατεβαίνουμε την βόρεια πλευρά, ανάμεσα σε έλατα και ρυάκια, και σε 15 λεπτά φτάσαμε στην διασταύρωση για Petrosani, όπου συνεχίσαμε δεξιά μιας και προορισμός μας ήταν το Sibiu. Οδηγούσαμε δίπλα στο ποτάμι, και όπου και αν κοιτούσες έβλεπες οικογένειες με σκηνές να απολαμβάνουν την φύση. Λίγο πιο κάτω, στρίψαμε αριστερά μένοντας στον DN67c ενώ δεξιά ο DN7a συνέχιζε προς την λίμνη Vidra και τη Voineasa.
Κάναμε ένα-δυο χιλιόμετρα χωματόδρομου λόγω έργων και συνεχίσαμε σε έναν ωραίο δρόμο που ανεβοκατέβαινε λόφους μέσα στην ερημιά. Σύντομα φτάσαμε στην λίμνη Oasa και μερικά χιλιόμετρα αργότερα σταματήσαμε σε ένα συμπαθητικό ξενοδοχείο / εστιατόριο και σταματήσαμε για να τσιμπήσουμε κάτι. Για κακή μας τύχη μόλις έφευγε από το μαγαζί το τοπικό υγειονομικό, οπότε πήραμε μόνο αναψυκτικά και καταφύγαμε στις προμήθειες που είχαμε μαζί μας…
Ο δρόμος στην συνέχεια ακολουθούσε το ποτάμι χαμηλά στο βάθος της κοιλάδας και αν δεν είχε αμέτρητα μικρά ( 1-1,5μ) κομμάτια με χώμα / πέτρες λόγω έργων δεν θα μας προβλημάτιζε καθόλου – Στην κατάσταση που ήταν όμως, είμασταν υποχρεωμένοι να κινούμαστε προσεκτικά…
Στο Sebes είπαμε να πιούμε έναν καφέ, και ακολουθώντας τις προτροπές των ντόπιων πήγαμε στο σταθμό των λεωφορείων απλά για να βρούμε κάποιες υποτυπώδεις καντίνες…
Συνεχίσαμε προς Sibiu – ο δρόμος είχε πολύ κίνηση και πολλά φορτηγά αλλά οι ταχύτητες ήταν καλές, οπότε δεν αργήσαμε να φτάσουμε στο Sibiu. Πρώτη στάση στο θείο του Sebi για μια παγωμένη μπύρα και στην συνέχεια στο πολύ συμπαθητικό Hotel Appolo, μόλις λίγα λεπτά με τα πόδια από το ιστορικό κέντρο.
Η βραδιά κύλησε χαλαρά με παραδοσιακό φαγητό, βόλτα στην μεγάλη πλατεία και ποτό δίπλα στην γέφυρα των ψεμάτων (ή ψευτών)